macierzyńskie dolce vita

"Dziś nie jest mi do śmiechu" - to zdanie, które stawia blokadę najzabawniejszej anegdocie. Odmowa udziału w żartach to sygnał od rozmówcy,że potrzebuje czasu i przestrzeni dla siebie. Zdarza się często w sytuacjach towarzyskich, zawodowych i innych życiowych kontekstach. Brak riposty od kasjerki, która obojętnie podaje rachunek i wydaje resztę... Czy to powód, żeby zrezygnować z korzystania z zasobów poczucia humoru? Humor zbliża ludzi, skraca dystans, buduje pozytywną atmosferę i rozładowuje napięcie w kontaktach międzyludzkich. Jest solą i pieprzem... Umila wspólną podróż, spotkanie przy kawie, otwiera przestrzeń do dalszych rozmów - już bardziej poważnych. Żartem można się zasłonić lub też odsłonić ukryte intencje. Czysta magia. A do Was jaki humor przemawia najbardziej? Ironia, czarny humor, lekki żart sytuacyjny, czy rubaszny soczysty żart?

Wyzwania, przed którymi stajemy, mogą być źródłem wielu sprzecznych uczuć. Euforii, spokoju ducha, zniechęcenia bądź nawet głębokiego rozczarowania. Wszystko zależy od napotkanych trudnosci, jak również od tego, jak interpretujemy poszczególne zdarzenia. W zależności od naszej osobowości, dany bodziec może być stresujący, motywujacy lub obojętny. Dużą rolę pełnią też nasze oczekiwania wobec ludzi i sytuacji, a także umiejętność dostosowania się do danej sytuacji. Dobrą metodą radzenia sobie ze żmudnym wyzwaniem jest rozbicie działań na wiele etapów. Podejmowane próby i nasza zdolność do przechodzenia w sposób konsekwentny do kolejnych etapów może być źródłem spełnienia i satysfakcji. Porażka na etapie realizacji może generować zwiększenie pokładów energii do podjęcia kolejnej próby. Jednocześnie, w moim odczuciu, ważny jest rytm i harmonia w działaniu- w zgodzie ze sobą i przy uwzględnieniu indywidualnych możliwości, które zależą od szerszego kontekstu. Jakie to wyzwania mam na

Kołysaniu liści szelestom kroków wychodzi naprzeciw tęsknoty owija ptasim piórem obłoki marzeń tuli czułym gestem proszę, nie mów "Nie ma jak to wiosna, kochana..."